Ως όρος, η Ψηφιακή Ιστορία (Digital History) αποτελεί μιαπροσέγγιση εξέτασης και αναπαράστασης του παρελθόντος μέσω τεχνολογιών επικοινωνίας, του διαδικτύου και λογισμικών. Ειδικότερα, σε ένα πρώτο επίπεδο, αποτελεί μια "ανοικτή αρένα παραγωγής ιστορίας και επικοινωνίας" που περιλαμβάνει την ανάπτυξη νέων υλικών με αφετηρία ένα ιστορικό ερώτημα μέσω της ψηφιοποίησής τους. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, είναι μια μεθοδολογική προσέγγιση που πλαισιώνεται από την υπερκειμενική δύναμη των νέων τεχνολογιών αναφορικά με την έρευνα και την αναπαράσταση του παρελθόντος. Η παρούσα Ψηφιακή Ιστορία δημιουργήθηκε από 10μελή ομάδα μεταπτυχιακών φοιτητών, στο πλαίσιο του μαθήματος "Ιστορική εκπαίδευση και Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας" της καθηγήτριας κ. Μαρίας Ρεπούση. Συγκεκριμένα, εντάσσεται στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Επιστήμες της Αγωγής: Διδακτικές πρακτικές και Διαδικασίες Μάθησης" (Κατεύθυνση: "Διδασκαλία, Μάθηση και Τ.Π.Ε.") του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Θέμα της, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της, είναι η εμπειρία του φαινόμενου της ελληνικής μετανάστευσης στο εξωτερικό κατά τον 20ό αι. Περιλαμβάνει ψηφιοποιημένο υλικό ποικίλων μορφών (εικόνες, βίντεο, χάρτες, πίνακες, διαγράμματα, προφορικές/γραπτές μαρτυρίες, άρθρα εφημερίδων, επιστολές) που συγκεντρώθηκε κατά βάση από αποθετήρια εκπαιδευτικών και πολιτιστικών φορέων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επισημαίνεται πως η έμφαση δίνεται στα μαζικότερα μεταναστευτικά ρεύματα που έχουν καταγραφεί ιστορικά και όχι σε μεμονωμένες/ολιγάριθμες περιπτώσεις.
Σκοποί Κυριότερος σκοπός της εν λόγω Ψηφιακής Ιστορίας είναι να αποτελέσει ένα ψηφιακό βοήθημα για τους εν ενεργεία ή/και μελλοντικούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι επιθυμούν να διδάξουν στους/στις μαθητές/τριές τους το φαινόμενο της μετανάστευσης των Ελλήνων κατά τον 20ό αι. Για τον λόγο αυτό, πέρα από τα ιστορικά τεκμήρια, δημιουργήθηκαν και ενδεικτικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες, βασισμένες στις ιστορικές πηγές και αξιοποιώντας, μεταξύ άλλων, τη μέθοδο της τριπλής ανάγνωσης των πηγών.